3η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού

Τη Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου 2016, ο προπονητής του Συλλόγου μας Κωνσταντίνος Αθανασίου μίλησε στους μαθητές του 5ου Λυκείου Αχαρνών, μετά από πρόσκληση του Πατρός Δημητρίου και της Διευθύνσεως του σχολείου με αφορμή την 3η Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού.

Η ημέρα αυτή είχε το θέμα: “Νιώσε τη χαρά της άθλησης χωρίς το άγχος της νίκης και το φόβο της αποτυχίας: Αθλητισμός – Δικαίωμα για όλους”.

Ο προπονητής μας παρουσίασε ένα βίντεο για το κουνγκ φου, παρουσίασε αθλητές του συλλόγου μας οι οποίοι έκαναν μια μικρή επίδειξη ταολού, μίλησε στους μαθητές και απάντησε σε ερωτήσεις τους.

20161003_115829img_20161003_121431
img_20161003_121029img_20161003_121036
img_20161003_121316img_20161003_121446img_20161003_121218

Ορμώμενος από το θέμα της ημέρας σχολικού αθλητισμού, ο προπονητής μίλησε στους μαθητές για τα παρακάτω:

Γιατί κάνουμε αθλητισμό;
Κατ’ αρχάς, για τη χαρά της άθλησης. Όλοι είμαστε κατά βάθος παιδιά, χαιρόμαστε να κινούμαστε, να χορεύουμε, να αθλούμαστε. Γιατί όμως; Τι μας δίνει ο αθλητισμός;

  • Πρώτον: Συμμετοχή και κοινωνικοποίηση: αθλούμαι με τους φίλους μου, γίνομαι μέλος μιας ομάδας και ευχαριστιέμαι την παρέα των άλλων.
  • Δεύτερον: Εκγύμναση: δυναμώνω το σώμα μου, το χρησιμοποιώ με νέους τρόπους, βλέπω τις δυνατότητές του, φτάνω στα όριά μου.
  • Τρίτον: Χρήση του μυαλού μου με νέους τρόπους: μαθαίνω νέα πράγματα, μαθαίνω να τα συνδυάζω και να τα χρησιμοποιώ περνώντας καλά.

Γιατί γυμνάζομαι χωρίς το άγχος της νίκης;
Γιατί το άγχος δε με βοηθάει. Ναι μεν είναι ένας φυσικός τρόπος να συγκεντρωθώ, να ορίσω αυτά που έχουν σημασία, αλλά δεν είναι απαραίτητο, μπορώ να το ελέγξω. Όσο κρατάω μέσα μου τη χαρά του παιχνιδιού και της συμμετοχής, δε με τρομάζει τίποτα. Είναι απαραίτητο να νικήσω; Λοιπόν, η νίκη δεν είναι άσχημη. Αν δεν έχετε αποφασίσει όμως να γίνετε πρωταθλητές σε ένα άθλημα και δεν έχετε αφιερώσει όλη σας την ενέργεια σε αυτό το σκοπό, τότε ποιος ο λόγος να έχετε άγχος; Οι περισσότεροι δεν κάνουμε πρωταθλητισμό, απλά ευχαριστιόμαστε το άθλημά μας. Ευχαριστηθείτε αυτό που κάνετε. Ευχαριστηθείτε τη συμμετοχή σας, την παρέα σας και αφήστε το σώμα σας να εκφραστεί. Όλα αυτά είναι εξίσου σημαντικά με τη νίκη.

Ναι, αλλά αν αποτύχω;
Να μια λέξη τρομακτική. Αποτυχία στο σχολείο, αποτυχία στο σπίτι, αποτυχία στην προσωπική ζωή, στην καθημερινότητά μας. Που να δείτε τις αποτυχίες που βιώνουμε καθημερινά οι ενήλικες. Η ζωή είναι γεμάτη αποτυχίες. Ένα έχω να σας πω: κανείς δεν πέτυχε τίποτα με την πρώτη προσπάθεια, τουλάχιστον στον αθλητισμό. Όλοι προσπαθούμε πολλές, πολλές φορές για να πετύχουμε το στόχο μας: μια σωστή κλωτσιά, ένα συνδυασμό κινήσεων, ένα άλμα. Ευτυχώς, έχουμε τη δυνατότητα να προσπαθούμε πολλές φορές. Τίποτα δεν τελειώνει με μια αποτυχία. Πολλές φορές μάλιστα, μια αποτυχία είναι η αρχή μιας επιτυχίας κάπου αλλού. Ας προσπαθήσουμε πιο πολύ, αν θέλουμε να πετύχουμε, ξανά και ξανά. Ας είναι ο αθλητισμός το πεδίο της καθημερινής μας ζωής όπου μπορούμε να αποτυγχάνουμε ελεύθερα. Ας γίνει ο δρόμος που θα μας διδάξει σημαντικά μαθήματα: τη χαρά της συμμετοχής, την χαρά της επίτευξης του στόχου μας, ακόμα και την πικρή γεύση μιας αποτυχίας. Μπορούμε πάντα να συνεχίσουμε την επόμενη φορά, άλλωστε ο αθλητισμός είναι και άμεσα ανταποδοτικός, μπορεί να μας γεμίσει με απίστευτα συναισθήματα.

 

Ο αθλητισμός μπορεί να μας οδηγήσει λοιπόν σε χαρές, σε στιγμές που θα θυμόμαστε για πάντα, και αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό και αξίζει να το θυμάστε.
Λένε ότι το kung fu είναι τρόπος ζωής. Ναι, όπως και ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής και μάλιστα ένας που σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να υιοθετήσετε.


Μετάβαση στο περιεχόμενο