Οι άνθρωποι που εξασκούν τις πολεμικές τέχνες είναι ως επί το πλείστον, από τη φύση τους, ειρηνικοί άνθρωποι. Ο τρόπος προπόνησης κι εξάσκησης τους βοηθάει από μικρή ηλικία να καταλάβουν ότι τίποτα δε λύνεται με τη βία. Γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία πόσο εύκολο είναι να χτυπήσουν έναν άλλο άνθρωπο, να του προκαλέσουν κακό, και γι αυτό είναι προσεκτικοί στις κινήσεις τους. Το ίδιο και οι δάσκαλοι πολεμικών τεχνών που εκπαιδεύουν μικρά παιδιά, τα μαθαίνουν να σκέφτονται πριν δράσουν, και να δρουν μόνο όταν είναι επιτακτική ανάγκη να προστατεύσουν τον εαυτό τους ή έναν συνάνθρωπό τους. Αυτό που διδάσκουν μπορεί να περιέχει τη λέξη “πόλεμο”, αλλά δε διδάσκουν τη βία, παρά την αυτοσυγκράτηση και το σεβασμό προς κάθε άνθρωπο.
Εκτός του χώρου προπόνησης όμως, τι είναι ειρήνη; Ειρήνη είναι να μην έχουμε πόλεμο μόνο; Προφανώς, είμαστε τυχεροί όσοι ζούμε σε μη εμπόλεμη περιοχή. Ζούμε όμως πραγματικά ειρηνικά; Στην καθημερινότητά μας, ειρήνη είναι να μπορούμε να σκεφτόμαστε, να δουλεύουμε και να πορευόμαστε χωρίς ασχήμια και ένταση, αλλά με μέτρο. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τους άλλους, αλλά μπορούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας και να εκπαιδευτούμε να κινούμαστε ειρηνικά απέναντι στους γύρω μας. Να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Να αφιερώνουμε χρόνο και ενέργεια στο να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, όχι υποκριτικά και παθητικά, αλλά με αγάπη. Η αυτοσυγκράτηση και ο αυτοσεβασμός των πολεμικών τεχνών μπορεί να μας διδάξει πως να ελέγχουμε όχι μόνο το σώμα αλλά και το μυαλό μας. Ελέγχουμε το μυαλό μας να μην προτρέχει, να μη δημιουργεί πράγματα που δεν υπάρχουν, το στόμα μας να μην ανοίγει και λέει πράγματα που δεν εννοούμε ή βλάπτουν τους συνανθρώπους μας, γιατί και τα λόγια πληγώνουν όπως τα χέρια και προκαλούν κι αυτά βία και πόλεμο, ενώ ένας καλός λόγος μπορεί να βοηθήσει να επέλθει ειρήνη. Μια ειρήνη σημαντική και χρήσιμη που βοηθάει όλους να γίνονται καλύτεροι στην καθημερινότητά τους, στη δουλειά, στην προσωπική τους ζωή.
Η ειρήνη είναι παιδεία λοιπόν, είναι μέτρο, είναι ζωή. Είναι κάτι που πρέπει να περιφρουρούμε και να προσφέρουμε απλόχερα, στον εαυτό και τους γύρω μας. Ειρήνη, γαλήνη, ηρεμία, αγάπη, καταλήγουν συνώνυμες και κοντινές έννοιες, πολύτιμα αγαθά, όλα στο χέρι μας.
Μαριλένα Καλογιαννίδου