Οι ανάγκες της κοινωνίας αλλάζουν, και μαζί αλλάζουν και οι σκέψεις, οι νοοτροπίες και οι αξίες γονέων, σχολείων και αθλητικών συλλόγων ως προς όλα τα παιδιά με “διαφορετικότητες” (διαφορετικές δυνατότητες μάθησης). Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να εμφανίζονται έννοιες όπως ένταξη και συνεκπαίδευση σχετικά με τα παιδιά που έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ως συνέχεια του σχολείου, ένας αθλητικός σύλλογος, είτε αφορά ένα ατομικό είτε ομαδικό άθλημα, λειτουργώντας το κάθε τμήμα ως ομάδα, μπορεί να εφαρμόζει την ένταξη και τη συνεκπαίδευση ατόμων με διαφορετικές δυνατότητες και αδυναμίες. Κάθε άτομο, οποιασδήποτε ηλικίας, έχει διαφορετικό τρόπο και ρυθμό να μαθαίνει καινούργια πράγματα, άρα θα πρέπει να έχει και διαφορετικό στόχο, καθώς και εξατομικευμένο τρόπο εκπαίδευσης. Είτε πρόκειται για ένα άτομο με συμπεριφορικές διαταραχές, μαθησιακές δυσκολίες, κινητικές διαταραχές, αισθητηριακές διαταραχές (όραση, ακοή), νοητική υστέρηση ή στο φάσμα του αυτισμού, είτε για ένα “τυπικό” άτομο, η προπόνηση πρέπει να είναι διαφοροποιημένη και σύμφωνη με την αξιολόγησή του. Το εξατομικευμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης θα είναι το αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ των ατόμων που εμπλέκονται στην εκπαίδευση του ατόμου (δάσκαλος, προπονητής, εργοθεραπευτής, ψυχολόγος, γονέας) και θα αλλάζει ανά τακτά διαστήματα σύμφωνα με την εκτίμηση της ομάδας από την επαναξιολόγηση του παιδιού.
Κανένα παιδί δεν είναι μη εκπαιδεύσιμο.
Η εφαρμογή της Συνεκπαίδευσης μέσα στον Αθλητικό Σύλλογο προϋποθέτει αλλαγή της νοοτροπίας προπονητών και λοιπών μελών του Συλλόγου και αναδιάρθρωση πολιτικών και πρακτικών προκειμένου αυτές να ανταποκριθούν στην ποικιλομορφία και τη διαφορετικότητα των μαθητών, ώστε όλοι να εκτιμώνται ισότιμα. Όλα τα παιδιά μπορούν να ωφεληθούν από το κατάλληλο για αυτά εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Οι άνθρωποι του Συλλόγου πρέπει να αντιλαμβάνονται τη διαφορετικότητα των παιδιών ως μέσο-πηγή υποστήριξης και ενίσχυσης της μάθησης, παρά ως πρόβλημα που πρέπει να ξεπεραστεί. Η συνεκπαίδευση παιδιών με διαφορετικά φυσικά, πνευματικά και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά αυξάνει την ποιότητα της εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
O αθλητικός σύλλογος είναι ένας μικρόκοσμος, ένα κοινωνικό σύστημα αλληλεπίδρασης και αμφότερης ανταλλαγής κοινωνικών και πολιτιστικών στοιχείων. Είναι μια πολύτιμη ευκαιρία για επικοινωνία και γνωριμία μεταξύ των παιδιών με ή χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Μέσω της προπονητικής διαδικασίας, προάγεται η λεκτική και μη ανταλλαγή μηνυματων μεταξύ των μελών της ομάδας. Το σώμα του συναθλητή γίνεται ο καθρέφτης και το σημείο ενεργοποίησης της μάθησης, αξιοποιώντας τις δυνατότητες ή ακόμα και τις αδυναμίες τους. Η αλληλεπίδραση μέσω της σωματικής άσκησης και της μίμησης προτύπων θα φέρει την παρατήρηση και την επίγνωση του εαυτού, έτσι ώστε όλα τα παιδιά να αποκομίζουν θετικά και μόνο αποτελέσματα.
Ο χρόνος, ο χώρος, οι κατάλληλες μέθοδοι για την Συνεκπαίδευση καθώς και οι αλλαγές στις αντιλήψεις όλων (Προπονητών, Παραγόντων και Γονέων), θα ειναι τα θεμελιακά στοιχεία που θα ισχυροποιήσουν το όλο εγχείρημα. Η ουσιαστική επιτυχία της συνεκπαίδευσης έγκειται στο ότι στοχεύει, αρχικά, στο να φέρει κοντά τα διαφορετικά στοιχεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα χάσουν τα βασικά τους χαρακτηριστικά, καθώς και ο σύλλογος δεν θα απολέσει τους αρχικούς του στόχους, δηλαδή την υψηλή επίδοση και τις επιτυχίες. Όσο υπάρχουν γενικοί και εξατομικευμένοι στοχοι μέσα σε μια ομάδα, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουν να σκοράρουν όλοι οι αθλητές και να πετύχουν τους στόχους τους. Ο αθλητικός σύλλογος έχει πολύπλευρη δραστηριότητα και προωθεί αξίες όπως υπομονή, επιμονή, κοινωνική συνείδηση, κοινωνική ευθύνη, συνύπαρξη και
συνεκπαίδευση διαφορετικών προσώπων μέσα στην ομάδα, το ευ αγωνίζεσθαι και συναγωνίζεσθαι, συμπληρώνοντας και ενισχύοντας συνεργατικά τις άλλες δομές (οικογένεια, σχολείο, εξωσχολικές δραστηριότητες κ.α).
Τέλος, η συνεχής ευαισθητοποίηση και επιμόρφωση των προπονητών και βοηθών του Συλλόγου σε θέματα αξιολόγησης και διδασκαλίας παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, προστατεύουν και ενισχύουν τον θεσμό της Ένταξης και Συνεκπαίδευσης. Σκοπός της συνεκπαίδευσης είναι να διευρύνει την πρόσβαση στην προπόνηση στο Σύλλογο και να προάγει την πλήρη συμμετοχή και τις ευκαιρίες για όλους τους αθλητές που είναι ευάλωτοι στον αποκλεισμό, καθώς έτσι θα αντιληφθούν τις δυνατότητές τους.
Η Συνεκπαίδευση για να εφαρμοστεί θα πρέπει να διέπεται απο αρχές όπως:
*Ο Κωνσταντίνος Αθανασίου είναι ο προπονητής του Αθλητικού Συλλόγου Κινέζικων Παραδοσιακών Πολεμικών Τεχνών Αχαρνών. Είναι διπλωματούχος προπονητής από τη ΓΓΑ, μέλος της Τεχνικής Επιτροπής της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γουσού Κουνγκ Φου στο τμήμα της Parawushu Greece (Ενταξιακός Αθλητισμός), Αντιπρόεδρος της ADHD Hellas (Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με ΔΕΠΥ). Το 2012 ξεκίνησε στον σύλλογο συνεργασία με ομάδα ειδικών (Ψυχολόγος, Εργοθεραπευτής, Φυσιοθεραπευτής, Προπονητής) και δημιούργησαν στον σύλλογο ενταξιακά αθλητικά προγράμματα για όλα τα παιδιά ώστε να προωθήσουν την συνεκπαίδευση για αθλητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΕΜΔ, ΔΚΣ, ΔΕΠΥ, ΔΑΔ, Αισθητηριακές διαταραχές κ.α.).
Έχει Πιστοποιητικά Επιμόρφωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2017 έως και σήμερα για τα Εκπαιδευτικά Προγράμματα Ειδικής Αγωγής:
Ειδική Αγωγή και Διαπαιδαγώγηση σε Νευροαναπτυξιακές και Αισθητηριακές Διαταραχές (Εξειδικευμένο πρόγραμμα)